Яқинда машҳур бир актёрнинг ўз қишлоғига саёҳат қилгани ҳақидаги кўрсатувни томоша қилдик. У болалиги ўтган ҳовлини айланиб тандирга яқин жойдаги ариқ бўйида тўхтади.

– Бу ерда онам экадиган қора райҳонлар бўларди, – деди секин. – Ҳозир экмай қўйишибди.

Кўрсатувнинг шу жойи менга ғалати таъсир қилди. Токи онанг бор экан, райҳонлар ўсади, кўнглингизни ўстириб ўсаверади. Онанг йўқ бўлса-чи?

Риштондан Бешариққа келин бўлиб тушганман. Бу ерда жамбилни деярли билишмас экан. Жамбил шунақа хушбўй ҳидли ўсимликки, таомга қўшсангиз уни мазали қилади.

Ҳа, энди тушундим, Ватан оналаримиз эккан райҳон-у жамбиллардан, ариқларда оқиб бораётган кулча нонлардан бошланади...  

Назокат ЗАЙЛОБАВА