01:04 / 01.04.2022
0
898
Жума куни эди. Эрталабдан она-бола тез-тез юриб борарди.
– Ойи, катта бўлсам, бой бўламан, кўп пул топаман-а? – деди етти-саккиз ёшлардаги болакай онасига кемтик тишларини кўрсатиб илжайганча.
– Бўласан, болам, бўласан! – синиққина жилмайиб қўйди онаси.
– Ўшанда синглимни даволатамиз-а?
– Ҳа, болам. Тез-тез юрақол! – онаси астагина койиди.
Она ўғлининг қўлидан етаклаганча масжид томон шошар, болакай эса бир олам орзу билан онасининг ёнида пилдираб борарди.
Масжиднинг ёнига келгач, онаси ўғлига энгашиб, сочларидан силаб қўйди:
– Сўзларинг эсингдами?
– Ҳа, – деди болакай мунғайиб ва сўзларини такрорлади. – “Илтимос, нонга озгина пул бериб кетинг.”
Байрам ОҒА
Биласизми?
Биласизми?
Биласизми?
Биласизми?
Биласизми?
Биласизми?
Қомус
Қатра
Қатра
Биласизми?
Қатра
Қомус
Қатра
Бир куни...
Изоҳ йўқ