Бахт – маънавият категорияси, ахлоқий онги, кишининг ўз турмушидан мамнунлик, мурод-мақсадга етганлик ҳолати, ҳаётининг бекаму кўстлиги ва муайян маъно касб этганидан ҳосил қиладиган қаноати. Бахт юксак ижтимоий мазмунга, инсонларни муайян мақсадларга (бахтга эришиш) чорлайдиган, ижобий моҳиятга эга бўлган категориядир. Бахтнинг зидди бахтсизлик ҳисобланади. Бахт кўпинча “Бахт-саодат” тарзида ҳам қўлланади ва барча замонлар ҳамда халқларда бир хил маънода келади. Категория сифатида бахтнинг турлари, намоён бўлиш шакллари ва хусусиятлари кўп. Масалан, Ватан бахти, шахс бахти, меҳнат бахти, ёр бахти, оила бахти, қарилик бахти ва бошқалар. Бу ҳар бир инсон, миллат, жамиятнинг нимага интилаётгани, нимани бахт деб тушунишига, нимадан қаноатланишига боғлиқ.