–Дадаси, телевизор бузилиб қолди.

Ишдан чарчаб келган эрини шундай шумхабар билан қарши олди аёл.

–Нега? Нега бузилиб қолади? – сўради эр.

–Билмадим, – елка қисди хотин.

–Кун бўйи уйда ўтирасан, сен билмасанг, ким билади. Янги телевизор ўз-ўзидан бузилиб қолмайди-ку?!

Эркак овқатга ҳам қарамай телевизор томон югурди. Ҳали у тугмани, ҳали бу тугмани босди, бироқ созлолмади. Ахийри, телевизорнинг орқа қопқоғини очишга қарор қилди.

–Бу нимаси?

Эрининг ғазаб билан бақирганини эшитган хотин югуриб келди ва телевизорнинг орқаси ачиб-бижиб, қорайиб кетган егуликларга тўлиб-тошганини кўриб, ҳайратдан ёқа ушлаб қолди.

Эр-хотиннинг нигоҳи беихтиёр бир бурчакда бу можароларга бефарқ ҳолда ўйинчоқ ўйнаб ўтирган қизалоққа қадалди. Айбдор топилди. Ота беш ёшли қизалоғини ёнига чақирди.

–Женни, бу сенинг ишингми? – сўради у юмшоқ оҳангда.

Қизча бош силкиди.

–Нега бундай қилдинг? – сўради ота қошлари чимириб.

–Оч болаларга овқат бердим.

–Қайси болаларга?

–Африкаликларга.

Отанинг кўз олдида очликдан силласи қуриган африкалик болаларнинг қиёфаси келди-ю, бирдан кўзларига ёш қалқди. У қизалоғини койиш ўрнига беихтиёр бағрига босди...

Ден ЭНДРЮС