Фоҳишабозлик – ўз танасини (асосан, аёллар) сотиш билан шуғулланиш. Фоҳишабозлик инсон маънавий-руҳий оламидаги бузилишнинг амалий ифодаси бўлса, фоҳишабозлик шу ишни ўзига эрмак, кўнгилхушлик, роҳатланиш воситасига айлантиришга одатланишни англатади. Шунингдек, ахлоқи бузуқ кимсаларни уюштириб, фаҳш ишларни ташкил қилиш ортидан кун кўрувчилар ҳам фоҳишабозлар деб аталади. Фоҳишабозлик аслида антик дунёда пайдо бўлган. Ҳозир баъзи мамлакатларда тақиқланган ёки чеклаб қўйилган бўлса, айримларида расман рухсат этилган. Жиноят қонунчилигида зўрлик ишлатиб, қўрқитиб ёки алдаш йўли билан фоҳишабозликка жалб қилганлиги учун жавобгарлик белгиланади. Ўзбекистон Республикаси ЖКнинг 131-моддасига кўра, фоҳишахона ташкил этиш ёки сақлаш, шунингдек, ғаразли ёки бошқа тубан ниятларда қўшмачилик қилишга нисбатан жиноий жазо қўлланади. Фоҳишабозлик маънавиятсизлик кўриниши сифатида ҳар қандай жамиятда қораланган. Ислом ва бошқа дунёвий динларда бундай салбий ҳолат лаънатланган.