Тарихий манбалар – ўтмишдаги воқеа-ҳодисаларни ўрганиш учун асос бўладиган манбалар мажмуи. Тарихий манбалар асосан икки турга: моддий ва маънавий манбаларга бўлинади. Моддий манбаларга қадим-қадим замонларда одамлар истиқомат қилган манзилгоҳлар, уларнинг мозорлари, кўҳна шаҳарлар, мудофаа иншоотлари, қасрлар ва уларнинг қолдиқлари, ўша жойлардан топилган меҳнат қуроллари, уй-рўзғор буюмлари, зеб-зийнат ашёлари, олтин, кумуш ва мис танга-чақалар, қадимги суғориш иншоотларининг қолдиқлари, шунингдек, ибтидоий одамлар ва ҳайвонларнинг қоя тошларга ўйиб ишланган суратлари, тош ва бошқа қаттиқ предметлардаги битик ва ёзувлар киради. Маънавий манбалар туркумига эса узоқ ўтмишдан қолган қўлёзма асарлар ҳамда одамларнинг турмуши ва урф-одатларини ўзида акс эттирувчи турли-туман ашёлар, шунингдек, одамлар онгида сақланиб қолган урф-одат, маросим ва анъаналар киради. Табиат ва жамият ўтмиши билан боғлиқ ҳар бир нарса тарихий манбалар ҳисобланади. Бу манбаларсиз, уларни топиб, тадқиқ этиб, атрофлича таҳлил қилмай туриб, тарихий жараёнларни тўғри ва холисона англаб бўлмайди.