Лаганбардор – ўз манфаати учун бирор-бир шахс, асосан, мансабдор олдида ўзини жуда тубан тутиб, унга хушомад қиладиган пасткаш одам; хушомадгўй. Лаганбардорлик шундай кишига хос хислат, хатти-ҳаракат, хушомадгўйлик. Лаганбардорлик инсон шахсиятини ўлдирадиган, ўзлигидан маҳрум этадиган иллат. Лаганбардор ўз манфаати йўлида ҳар қандай тубанликка тайёр бўлади. У мансабдорларга яхши кўриниш ва ундан ўзи истаган неъматларни қўлга киритиш учун ҳар қандай жирканч ишдан қайтмайди. Лаганбардор учун муқаддас нарсанинг ўзи йўқ. Дўстлик, муҳаббат, вафо, садоқат туйғулари унга бегона. Лаганбардор ҳамма нарсани пул билан ўлчайди, атрофидаги одамларга ўз манфаатига хизмат қилиши нуқтаи назаридан ёндашади. Мансабдорнинг соясига салом бериб, садоқатини турли йўллар билан намойиш этишга уринади, аммо фойдаси тегмай қолган одамдан шу заҳоти юз ўгиради.