Диний ғоялар – диний даъватлар, ақидалар, илоҳий қадрият ва мақсадлар ифодаланган қарашлар мажмуи. Улар турли динларнинг амал қилиш йўлини, мавжудлигини таъминлаб берувчи омил бўлиб хизмат қилади. Виждон эркинлиги, инсонларнинг ирқи, миллати, дини, насл-насаби, жинсидан қатъи назар, ўзаро тенглиги таъминланган, умуминсоний ғоялар кўплаб давлатлар ҳаётига сингиб бораётган ҳозирги даврда диний ғоялар ўзининг туб моҳиятини сақлаган ҳолда одамзод ҳаёти, бахту саодати, тарбияси, маърифатида бир сўз билан айтганда, руҳий покланиш, яхшилик ва эзгуликка интилиб яшашда ғоят муҳим ўрин тутади. Диний бағрикенглик ғоясига таянган давлатларда хилма-хил диний эътиқодга эга бўлган турли миллат вакиллари ҳамжиҳат бўлиб, бир заминда яшаб, меҳнат қилиб келмоқда. Бу эса кишиларнинг бир замин, бир Ватан учун, олижаноб ғоя ва ниятлар йўлида ҳамкор ва ҳамжиҳат бўлиб яшашини англатади. Қуръони Каримда келтирилган «Эй инсонлар, дарҳақиқат, Биз сизларни бир эркак ва бир аёлдан яратдик ҳамда бир-бирларингиз билан танишишингиз (дўст-биродар бўлишингиз) учун сизларни турли-туман халқлар ва қабила-элатлар қилиб қўйдик», деган калима диний ғоялардаги тотувлик, ўзаро ҳамжиҳатликнинг ёрқин намунасидир. Ҳозирги замонда бу ғоя эзгулик йўлида нафақат дин дорлар, балки бутун жамият аъзоларининг ҳамкорлигини назарда тутади, тинчлик ва барқарорликни мустаҳкамлашнинг муҳим шарти ҳисобланади.

Диннинг ижтимоий вазифаси – диннинг жамият ижтимоий институти сифатидаги таъсири, ўрни, фаолият доирасини ифодаловчи тушунча. Дин жамият, айрим гуруҳ ва шахслар ҳаётида ранг-баранг вазифаларни бажаради. Инсонга Худони ва унинг пайғамбарларини танитиш; оламнинг диний манзарасини яратиш; табиат, жамият ва инсоннинг моҳиятини тушунтириш; ягона эътиқодга эга диний гуруҳлар хатти-ҳаракатларини тартибга солиш; диний биродарликни мустаҳкамлаш ва қўллаб-қувватлаш; турли диний эътиқодга амал қилувчиларнинг бир-биридан фарқларини қиёслаш; диний аҳкомлар, қоидалар, меъёрлар ва қадриятлар асосида онгни бошқариш (бу вазифалар нафақат эътиқод, ибодат соҳасида, балки инсон ҳаётининг бошқа соҳалари – оила, никоҳ, турмуш ва ҳоказога ҳам тааллуқлидир); турли диний таъсир этиш воситалари (фатволар, хабарномалар, рағбатлантириш ва жазо тадбирлари) ёрдамида диндошлар онгига фоний дунё ва боқий дунёдаги ҳаётнинг моҳиятини сингдириш; диндор шахс ёки гуруҳларни ўзгарувчан ташқи муҳитга мослаштириш; диний-ахлоқий ва эстетик қадриятларни, меъёрларни шакл лантириш, диний гуруҳнинг баҳамжиҳатлигини таъминлаш; дин дорларни диний қадриятлар, меъёрлар, кўрсатмалар, ахлоқий намуналар ва муайян динга хос бўлган хислат ва хусусиятларга ўргатиш, уларнинг ўзлаштирилишига эришиш; ёш авлодни аждодлар диний тажрибасидан баҳраманд этиш шулар жумласидандир. Диний ташкилотлар фақат диний вазифаларнигина бажариш билан чекланиб қолмайди, балки дин азалдан маънавиятимизнинг таркибий қисми сифатида кишиларни, шу жумладан, ёшларни маънавий-ахлоқий жиҳатдан баркамол, фақат эзгуликка интилиб яшайдиган етук инсон қилиб вояга етказишда беқиёс аҳамиятга эгадир.