Бадфеъллик (бадфеъл) – ёмонлик, жаҳолат ва жоҳиллик, ахлоқ-одоб қоидаларига зид феъл, ахлоқсизликни ифодалайдиган тушунча. Инсоннинг юриш-туриши жамиятда қабул қилинган одоб-ахлоқ меъёрларига риоя этишига қараб инсоний сифатлари ҳақида хулоса чиқарилади. Ўз навбатида, бадфеъллик инсонларни бирлаштириб турадиган ижтимоий муносабатларнинг бузилишига олиб келади. Бадфеъллик энг ёмон иллат сифатида кишилик жамиятида ҳамиша қоралаб келинган. Буюк мутафаккирлар маънавий қадриятларга зид бўлган бадфеъллик иллатидан халос бўлишга даъват этиб келганлар. Масалан, Саъдий Шерозий бу ҳақда шундай деганлар: «Бадфеъл одам шундай бир душман қўлига гирифторки, қаерга бормасин, унинг чангалидан халос бўла олмайди, яъни «Бадфеъл одам балодан қочиб, учса осмонга, // Халос бўлмас, ўз феъли чангалида гирён».