Solipsizm (lotincha solus – yakka, yagona, ipse – oʻzim, oʻzi) – subyektiv-idealistik nazariya. Unga koʻra, faqat inson va uning ongi mavjuddir; obyektiv olam, shu jumladan, odamlar ham faqat insonning (subyektning) ongidagina mavjud boʻladi. Umuman olganda, har qanday subyektiv – idealistik taʼlimot muqarrar ravishda solipsizmga keladi. Berkli, Fixte, Bryune, ayniqsa, Shupne, R.Shupnert-Zoldern kabi faylasuflar bu nazariyaga ancha yaqinlashgan edi. Solipsizm inson faoliyati va ilm-fanni har qanday maʼno-mazmundan mahrum etadi. Shu sabab subyektiv-idealist faylasuflar oʻta solipsizmdan qochishga urinib, buning uchun ular gʻayrisubyektiv, ilohiy ongning mavjudligini asosiy qoida qilib olmoqdalar. Solipsizm hissiy bilishni mutlaqlashtirishning gnoseologik asosi boʻlib xizmat qilmoqda.