Savob (arabcha yaxshilik, ezgulik, ajr) – inson va jamiyat manfaatiga yoʻnaltirilgan ezgu harakat; xayrixohlik, saxiylik, boshqa kishilarni tushunish, uning taqdiriga achinish, ogʻirini yengil qilish, yaxshilik keltirish, oʻzgalarga begʻaraz koʻmaklashish, ularning baxtini oʻylash va unga erishishda koʻmaklashishni anglatadigan tushuncha. Binobarin, savob soʻzi barcha yaxshi va ezgu ishlarga nisbatan ishlatiladi. Savob ishni har kim qilishi kerak, savob ishni har kun qilish kerak. Savob ham axloqiy, ham diniy tushuncha. Xalqimiz maʼnaviyatida axloq va diniy eʼtiqod masalalarining koʻpchiligi asrlar osha namoyon boʻlib kelmoqda. Islomda savobga katta eʼtibor qaratiladi. Diniy eʼtiqodga koʻra, savob Yaratganga yoqadigan barcha ezgu va yaxshi niyatli ishlardir. Insonning yaxshilik va yomonlikdan iborat xatti-harakati, faoliyati islomda savob yoki gunoh deb ataladi. Diniy koʻrsatmalarni bajarish, inson manfaati yoʻlida faoliyat koʻrsatish savob hisoblanib, diniy tasavvurga koʻra, insonning ish kitobi (nomai aʼmoli) farishta vositasi bilan yozib boriladi. Oxirida insonlarning savob va gunohlari tarzida tortilib, natijalar Allohning hukmiga havola etiladi. Hadisi sharifda taʼkidlanishicha, insonning barcha savob ishlari jannatga kirgandan keyin erishiladigan darajalar uchun kerak boʻladi. Savob ish qilganda xursand, gunoh ish qilganda xafa boʻlgan inson haqiqiy moʻmin sanaladi.