Ko‘chirmachilik (plagiat) – a) ma’naviy sohadagi buzilishning bir ko‘rinishi; b) birovniig asari, kashfiyoti va boshqalarini ko‘chirib, o‘ziniki qilib olish. Bunday o‘g‘rilik muallif ijozatisiz ilmiy, adabiy, musiqiy yoki badiiy asarni, kitob, dissertasiya, risola va boshqalarni o‘z nomidan to‘la yoki qisman bostirib chiqarishdan, kashfiyot yoki ixtirochilik natijalarini o‘ziniki qilib olishdan iborat. Ko‘chirmachilik biron-bir kishidan kasb o‘rganish, unga taqlid qilish, turli hunarmandchilik, rassomlik, dehqonchilik, chorvachilik va boshqalarning sir-asrorini bilib olish hamda o‘z faoliyatida qo‘llashdan farq qiladi. U ustozlar tajribasidan foydalanish, biron-bir xalq, davlat yoki jamiyatda samara bergan taraqqiyot yo‘li yoki tamoyillarini o‘zida qo‘llash va hayotga tatbiq qilishdan ham farqlanadi. Shu ma’noda, ko‘chirmachilik shaxs ma’naviyatining buzilishi, uning qing‘ir yo‘llarga kirishini anglatadi. Adabiyotda bu hodisa “adabiy o‘g‘rilik” deb nom olgan. Ko‘chirmachilik holati aniqlanganida ko‘chirmachini sudga berish, yetkazilgan ma’naviy zararni qoplashga majbur qilish qonunchilikda o‘z ifodasini topgan. Jumladan, “Mualliflik huquqi va turdosh huquqlar to‘g‘risida”gi Qonunda “Huquq egasi bilan shartnoma tuzmagan holda asardan foydalanilgan taqdirda qoidabuzar huquq egasiga yetkazilgan zararning o‘rnini, shu jumladan, boy berilgan foydani qoplashi shart” ekani ko‘rsatilgan (46-modda). Ko‘chirmachilik ilm-fanda ham olimlik odobi va sha’niga to‘g‘ri kelmaydigan faoliyat tarzida nihoyatda qoralanadi.