Iste’dod (arabcha hozirlamoq, tayyorlamoq) – qobiliyatning yuqori darajada rivojlanganini ifoda etadigan ma’naviy fazilat. Iste’dod, odatda, barcha qobiliyatlarning emas, bir yoki bir necha qobiliyatning yuqori darajada rivojlanganini anglatadi. Iste’dodning borligi yoki yo‘qligi to‘g‘risida inson faoliyatining natijalariga qarab xulosa chiqariladi. Iste’dodli kishilarning faoliyati o‘zining mutlaqo yangicha yondashuvi, originalligi va samaradorligi bilan ajralib turadi. Iste’dod doimo ijod bilan oshno bo‘ladi va muayyan ijtimoiy ehtiyojlarni o‘zida aks ettiradi. Iste’dodli odamlar nafaqat adabiyot, san’at, balki ilm-fan va boshqa sohalarda ham ijodiy qobiliyatini namoyish etadi. Masalan, kosib, dehqon, temirchi yoki ko‘nchi iste’dodli shaxs bo‘lsa, o‘z kasbiga ijodiy yondashadi va yuqori samaraga erishadi. Iste’dod mehnat va tirishqoqlik bilan egizak hodisa. Tug‘ma qobiliyatli shaxs yangiliklarni egallashga kirishmasa, ko‘p mehnat qilmasa, o‘z iste’dod kurtaklarini ro‘yobga chiqara olmaydi. Iste’dod o‘ziga xos ko‘rinishda namoyon bo‘ladi. Chunonchi, iste’dod: ilmiy, badiiy, texnik ijodkorlikda, sport va kasb-kor mahoratida yaqqol ko‘rinadi. Shuningdek, iste’dod inson amaliy faoliyatining barcha sohalarida o‘ziga xos tarzda aks etadi. Iste’dod har bir soha mutaxassisida o‘ziga xos tarzda rivojlangan yoki rivojlantirilmagan holatda ham aks etishi mumkin. Shuning uchun ham inson o‘z hayotiy faoliyati davomida bilim va tajribasini yanada rivojlantirishi lozim. Iste’dodli shaxsni tarbiyalashning iqtisodiy, siyosiy, ma’naviy omillari bo‘lib, jamiyatda bunday kishilar uchun shart-sharoit yaratilishi muhim ahamiyatga ega.