Vatanparvarlik – Vatanining ozodligi va obodligi, uning sarhadlari daxlsizligi, mustaqilligining himoyasi yoʻlida fidoyilik koʻrsatib yashash, ona xalqining or-nomusi, shon-sharafi, baxtu saodati uchun kuch-gʻayrati, bilim va tajribasi, butun hayotini baxsh etishdek dunyodagi eng muqaddas va olijanob faoliyatni anglatadigan tushuncha. Vatanparvarlik nihoyatda serqirra tushuncha boʻlib, tarixiy, ijtimoiy, siyosiy, iqtisodiy taraqqiyot jarayonida doimo takomillashib, yangicha ma’no-mazmun bilan boyib, rivojlanib boradi. Vatan manfaati, qadr-qimmati, taqdiri, istiqboli, ona yurtga muhabbat tuygʻusi qancha chuqur anglansa, vatanparvarlik tuygʻusi shuncha yuksak boʻladi. Tarixiy, ijtimoiy-siyosiy, ma’naviy taraqqiyotning turli bosqichlarida vatanparvarlikning yangi-yangi qirralari namoyon boʻlib boradi. Haqiqiy vatanparvarlik Vatanga, ona zaminga, oʻz xalqiga muhabbat bilan yashash, uning istiqboli, manfaati yoʻlida tinimsiz mehnat qilish hamda kurashish zarurati tugʻilganda jonini fido qilishni nazarda tutadi. Har jabhada Vatanimiz erishayotgan muvaffaqiyatlardan quvonish, ogʻir kunlarida uning uchun qaygʻurish, oʻz yurti bilan gʻururlanish, uning har bir qarich yeri, har bir gʻishti va giyohiga, qadimiy va zamonaviy obidalari, ilm-fan va san’atdagi yutuqlarini, moddiy va ma’naviy boyliklarini koʻz qorachigʻidek asrab-avaylash – bularning barchasi vatanparvarlikdir.

Hozirgi paytda yoshlarimizda vatanparvarlik tuygʻusini kamol toptirish, ularni Vatanga muhabbat va sadoqat ruhida tarbiyalash muhim ahamiyatga ega. Inson oʻz yurtini qanday boʻlsa shundayligicha sevishi, uning rivoji uchun bor imkoniyatlarini ishga solishi lozim. Vatanparvarlik kishilarda asosan uch bosqichda namoyon boʻladi: 1) bilish – Vatan tushunchasiga xos qadriyatlarni egallash; 2) e’tiqod – mazkur qadriyatlar toʻgʻrisida olgan bilimlarini e’tiqodga aylantirish; 3) harakat – bu e’tiqodni amaliy ishlar orqali namoyon etish.