Soxtalik – qalbakilik, yuza kilik, yasamalik, soxta ish, xatti-harakat va qalloblik kabi maʼnaviy illatlarni ifodalovchi tushuncha. Xalqimizda “Odamning olasi ichida, narsaning olasi sirtida” degan hikmatli soʻz bor. Hazrat Navoiy soxtalikni shunday taʼriflaydi: “Mevaning magʻzi boʻlgandan keyin uning poʻsti ham boʻladi; odamning dushmani ham boʻladi, doʻsti ham. Jahon yaxshi va yomondan xoli emas, lekin yomon yuzada boʻladi, yaxshi yashirin. Kimki toʻgʻrilik yoʻlini bilmoqchi boʻlsa, bilsinki, bu ikki xil boʻladi. Biri shuki, kishining soʻzi toʻgʻri boʻlsa, uning soʻzi bilan birga oʻzi ham toʻgʻri boʻlishi kerak. Yana biri shuki, yolgʻon gapni baʼzilar taassuf bilan, uyalganidan «Toʻgʻri!” deydi. Oldingisi hech shubhasiz, yaxshi, lekin ikkinchisi ham yomon emas. Kishi yolgʻonni gapirsa ham kam gapirsa! Yolgʻon egrilikdan, toʻgʻrilik haqiqatdan iboratdir. Sham oʻz toʻgʻriligi bilan xursand, boshdan-oyoq kuysa ham, u nurga aylanadi. Yashin egrilikni odat qilgan boʻlib, hamma yoqni yoritsa-da, yerning ostiga kiradi». Yuqoridagi fikrlardan koʻrinadiki, “shirin yolgʻondan achchiq haqiqat afzaldir”. “Diling Allohda, qoʻling ishda boʻlsa”, yaʼni insonning suvrati va siyrati mushtarak boʻlgan odam soxtalik, yuzakilik, yasamalilik kabi razil illatlardan mutlaqo yiroq boʻladi. Muayyan shaxsning shaxsiy yoki ijtimoiy xulq-atvorida uchraydigan har qanday soxtalik, har qanday munofiqlik jamoa tomonidan qattiq qoralanadi.