Antropologizm (yunoncha antropos – inson, odam; logos – taʼlimot) – inson tabiat va jamiyatning eng oliy qadriyatidir, degan qarashga asoslanadigan gʻoya.

Unga koʻra, odamzod eng yetuk va oliy mavjudot, butun borliq inson va uning ehtiyojlari uchun yaratilgan. Jamiyatning yetukligi insonga munosabat, uning uchun yaratilgan shart-sharoitlar bilan belgilanadi. Falsafa tarixida antropologizm xilma-xil shakllarda namoyon boʻlgan. Konfutsiy, Suqrot, Forobiy, Beruniy va Navoiy singari mutafakkirlar, XVII–XVIII asr fransuz maʼrifatparvarlari, Feyerbax va Nisshe kabi nemis faylasuflari ijodida bu gʻoyalar oʻzining yaqqol ifodasini topgan. Hozirgi zamonda antropologizm hayot falsafasi, sotsial darvinizm, freydizm kabi oqimlar vakillari qarashlarida rivojlantirilmoqda.

Antropologizm gʻoyasiga tayangan zamonaviy antropologiya fani doirasida olib borilayotgan uchta tadqiqot yoʻnalishini ajratish mumkin: a) tabiiy antropologiya; b) ijtimoiy antropologiya; v) madaniy antropologiya. Tabiiy antropologiya asosan evolyutsion biologiya, demografiya va arxeologiyaga tayansa, ijtimoiy va madaniy antropologiya odamzod tomonidan yaratilgan madaniyat namunalarini tadqiq etish bilan shugʻullanadi.