Antagonizm (yunoncha antagonistos – qarama-qarshi, raqib, dushman) – ijtimoiy taraqqiyot, jamiyat hayotidagi farq, tafovut va ziddiyatni mutlaqlashtirish gʻoyasi. Antagonizm atamasi falsafiy tafakkur taraqqiyotida qarama-qarshi kuchlarning kurashini ifodalash uchun qoʻllanadi. Diniy qarashlarda antagonizm yaxshilik va yomonlik, jaholat va maʼrifat oʻrtasidagi kurashda oʻz ifodasini topadi. Oʻrta asrlar mutafakkirlari tabiat, jamiyat va inson turmushining barcha sohalarida antagonizm mavjudligi, uni bartaraf etish zarurati haqida fikr yuritgan. Islom musulmonlar hayotidagi antagonizmni hal etishning maʼnaviy vositasi sifatida eʼtirof etiladi. Sovetcha talqindagi marksizm falsafasida turli sinflar oʻrtasidagi antagonizm ijtimoiy inqiloblar orqaligina hal etilishi mumkin, deb taʼlim berilgan.

Sobiq sovet davrida inqiloblar ijtimoiy tuzumni oʻzgartiruvchi, barcha sinf va qatlamlar manfaatlarini uygʻunlashtiruvchi, ular oʻrtasidagi antagonizmni bartaraf etuvchi omil sifatida notoʻgʻri talqin etib kelindi. Jamiyatda mulkdorlar, yirik sarmoyadorlarning mavjudligi antagonizmning manbai, deb notoʻgʻri tashviqot ishlari olib borildi. Bugungi kunda antagonizm masalalari konfliktologiya fani doirasida tadqiq etilmoqda. Bu fan antagonizm haqidagi fan sifatida jamiyat hayotining barcha sohalarida (jumladan, maʼnaviyat sohasida) ziddiyat va qarama-qarshiliklarni aniqlash va ularni hal qilish yoʻllarini oʻrganadi.