Konstitutsiya (lotincha constitutio – o‘rnatish, tuzilish) – davlatga, jamiyatga va insonga oid eng asosiy huquqiy munosabatlarni kompleks tartibga soladigan shu borada boshqa qonunlar uchun huquqiy poydevor vazifasini o‘taydigan, oliy yuridik kuchga ega bo‘lgan, qat’iy tizimlashtirilgan mamlakat mustaqilligining kafolati bo‘lgan asosiy qonun. Konstitutsiya qabul qilish davlat qurilishining asosiy xususiyatlarini aniq belgilash imkonini yaratadi, huquqiy islohotlarni soddalashtiradi. Konstitutsiya huquqiy tartibga solishning eng asosiy va maqbul yuridik shaklidir.

Asosiy Qonun – mazmuni bo‘yicha “Konstitutsiya” tushunchasiga mos keladi. Ma’lumki, Konstitutsiya normalari boshqa barcha qonunlarga nisbatan oliy yuridik kuchga ega yagona hujjat shaklida amal qiladi. Asosiy qonun – konstitutsiyaviy tuzumning qadriyatlari, institutlari va normalari rasman mustahkamlab qo‘yiladigan eng oliy huquqiy hujjat. U inson va fuqaroning huquq hamda erkinliklari e’lon qilinadigan, kafolatlanadigan, shuningdek, ijtimoiy tuzum asoslari, boshqaruv shakli va ma’muriy-hududiy tuzilishi, markaziy va mahalliy hokimiyat organlari tuzilishining asoslari, ularning vakolatlari, o‘zaro munosabatlari, davlat ramzlari hamda poytaxti belgilab qo‘yiladigan yozma huquqiy hujjat hamdir.

Mamlakatimizda 1992 yil 8 dekabrda qabul qilingan “O‘zbekiston Respublikasining Konstitutsiyasini qabul qilish to‘g‘risida”gi Qonunga muvofiq tasdiqlangan va hayotga joriy etilgan Konstitusiya amal qilmoqda. U davlatimizning asosiy qonuni bo‘lib, muqaddima, oltita bo‘lim, yigirma oltita bob va 128 ta moddadan iborat, oliy yuridik kuchga ega, bevosita amal qiladi va O‘zbekistonning barcha hududlarida bir xilda qo‘llanadi.