Сўз эркинлиги – шахснинг ўз фикрини билдириш, айтиш эркинлиги. Ўзбекистон Республикаси Конституциясида Сўз эркинлиги ва виждон эркинлиги мустаҳкам кафолатланган. Сўз эркинлиги ахборот маконининг очиқлиги йўлидан бориб, айнан мана шу йўл демократиянинг ривожланиши, давлатнинг иқтисодий салоҳиятининг мустаҳкамланиши, мавжуд ижтимоий иллатларнинг бартараф этилишига олиб боради, деган қарашлар ҳам бор. Жамиятда турли фикр ва муносабатларни ифода этишга талаб катта. ОАВ эса аҳолининг кайфиятини акс эттиради. Бугунги дунёда сўз эркинлигининг иккинчи томони ҳам мавжуд. У нафақат ишонтириш, балки йўлдан уриши, нафақат маърифат улашиб, балки адаштириши ҳам мумкин. Аммо буларнинг барчаси том маънодаги сўз эркинлигини ифода этмайди. Зеро, сўз ва фактларни манипуляция қилиш бошқаларнинг эркин бўла олмаслигига сабаб бўлади. Баъзи мамлакатларда истисно ҳолатлар ҳам мавжуд ва бунда матбуот манфаатлари унданда муҳимроқ, масалан, иғводан ҳимояланиш, миллий манфаатларни ҳимоя қилиш, инсонларнинг хусусий ҳаётини репортёрларнинг аралашувидан холи қилиш манфаатларига бўйсуниши лозим бўлади. ОАВга нисбатан уларнинг қанча ҳуқуқлари бўлса, яна шунча мажбуриятлари ҳам мавжуд. Бу эса матбуот, радио ва ТВнинг сўз эркинлиги билан боғлиқ имкониятлари кенглигидан далолат беради. Ўзбекистон Республикасининг ОАВ тўғрисидаги қонунларида бу борадаги барча тамойиллар ўз ифодасини топган.