Схоластика (юнонча мактаб) – Европада христианлик эътиқодини ёйиш, унинг мазмунини тушунтириш ва ақидаларини асослашни мақсад қилган диний-фалсафий оқим. Схоластик фикрлаш баъзан кишиларни маълум ақидалар асосида яшашга ундайдиган, ҳатто бузғунчи ғояларга ишонтириш ва вайронкор хатти-ҳаракатларга даъват этадиган тарғибот шакли сифатида ҳам намоён бўлиб келган. IX асрда яшаб ижод қилган Иоан Скотт Эриугена схоластик фалсафанинг мустақил ғоявий-назарий тизими ва ўз муаммолари доирасига эга бўлган илм соҳаси сифатида шаклланишига асос солган. Иқтисодиёти мустаҳкамланиб, ижтимоий-сиёсий ҳуқуқи кенгайиб бораётган шаҳарларда ҳуқуқ, тиббиёт, меъморчилик, риёзиёт, механика, бошқарувчиликка оид илмларга, шу соҳалар бўйича мутахассисларга талаб ва эҳтиёж ортган. Фалсафада эса ҳурфикрлиликка интилиш кучайган. Схоластика фалсафаси IX асрдан бери муҳокама қилиб келаётган мавзулар («Инжил»да келтирилган сўзлар маъносини тушуниш ва тушунтириш, эътиқод ва илм ўртасидаги муносабат, инсон билимининг табиати ва бошқа) яна баҳс доирасига тортилган. Айниқса, эътиқоднинг илмга, яратилганнинг Яратувчига, яккаликнинг умумийликка муносабати муаммосига доир баҳс икки ўзаро қарама-қарши фалсафий йўналиш – реализм ва номинализмни келтириб чиқарган. Реализм ва номинализм кўп асрлар давомида Ғарб тафаккури тарихида гоҳ мустақил, гоҳ бошқа таълимотлар доирасида ривожланган схоластика фалсафаси йўналишларидир. Бу йўналишлар ўрта асрлар маънавияти ва фан тараққиётига жуда катта таъсир кўрсатган.