Редукционализм (лотинча reductio – орқага силжиш, олдинги ҳолатга қайтиш, тўхтаб қолиш) – фалсафадаги методологик тамойил. Унга кўра, материянинг юқори шакллари қуйи шаклларига хос бўлган қонуниятлар асосида тўлиқ тушунтириб берилиши ёки қуйи шаклларга келтирилиши мумкин. Масалан, физик ва кимёвий қонунлар ёрдамида биологик ҳодисалар, биологик қонунлар ёрдамида эса ижтимоий ҳодисаларни тушуниш мумкин. Редукционализм психологияда бихевиоризм кўринишида, физикада физикани «математикалаштириш», лингвистикада товуш редукцияси ва бошқа кўринишларда намоён бўлади. Редукционализм ижтимоий психология, биология ва бошқа фанларда ҳам учрайди. Редукционализмнинг социологик концепцияларининг хатарли жиҳати шундаки, улар инсон турмуш тарзидан ижодий фаолиятнинг барча шаклларини чиқариб ташлашга олиб келади ва унинг ижодий фаолияти ҳамда имкониятларини рўёбга чиқарилишига тўсқинлик қилади. Психологик редукционализм ёндашуви психологиянинг мустақил фан сифатидаги мавқеини пасайтиради, унинг қонуниятлари ва категорияларини инкор этади. Шу билан бирга, редукционализм редукционалистик ёндашув илмий билимларнинг бирлиги масаласига ойдинлик киритмаган бўлса-да, у илмда янги белгили воситаларни яратишга, сунъий расмий тилларни лойиҳалаштиришга қизиқиш уйғотиб, компьютер мантиғи, кибернетика ва бошқа соҳаларнинг пайдо бўлиши ҳамда ривожланишига замин яратди. Масалан, муҳандислик йўналишида билимларнинг ривожланиши ва компьютерлаштиришнинг кенг ёйилиши натижасида редукционализм асосида янги фан соҳаси – синергетика вужудга келди.