Обрў – маънавий тушунча, инсоннинг маънавий сифатлари, меҳнат фаолияти, насл-насаби, билими ёки касбий маҳоратига ўзгалар томонидан берилган юксак баҳо. Бошқача айтганда, обрў инсоннинг руҳий-психологик, интеллектуал ва амалий хатти-ҳаракатларининг кўпчилик томонидан эътироф этилиши. Обрў маънавиятга бевосита таалуқли бўлишига қарамай, унинг пасайиши ёки ошиши кўп омиллар билан белгиланади. Эзгу мақсадларни кўзлаб амалга оширилган ишлар инсон обрўсининг ўсишига, бузғунчи, ёвуз мақсадлар эса унинг обрўси пасайишига замин ҳозирлайди. Катта-кичиклигига кўра, обрў ўзига хос даражаларга бўлинади ва унинг шаклланиши шахснинг ўз олдига қўйган мақсадларига бориб тақалади. Шахс мақсадлари ва амалга оширадиган ишлари гуруҳ билан боғлиқ бўлса, олинадиган обрў ҳам шу гуруҳ даражасида, жамиятга тегишли бўлса жамият, давлатга тегишли бўлса давлат, тамаддунга тегишли бўлса тамаддун даражасида бўлиши мумкин. Шунингдек, обрў алоҳида ёки бир неча соҳаларга тегишли бўлиши ҳам мумкин. Масалан, тиббиётда орттирилган обрў, асосан, шу ва шунга яқин соҳа вакиллари ўртасида намоён бўлади. Масалан, Нобель мукофотини олганлар орасида кўплаб соҳа вакиллари бор. Лекин уларни ҳамма ҳам билмайди, улар маълум соҳа мутахассислари ўртасидагина юксак обрўга эга. Бироқ, айрим машҳур шахслар муайян соҳада жаҳон илм-фани ва маданиятига қўшган улкан ҳиссаси туфайли бутун инсониятнинг обрў эътиборига сазовор бўлади, уларни барча яхши билади ва ҳурмат қилади. Масалан, Мирзо Улуғбекнинг астрономия соҳасидаги кашфиётлари, Алишер Навоийнинг адабиёт, хусусан, шеъриятдаги ижоди уларнинг жаҳон миқёсида улкан обрў қозонишига сабаб бўлди. Бундан ташқари, обрў гуруҳ, жамият, давлат, минтақа, шаҳар даражасида ҳам намоён бўлиши мумкин. Масалан, тарихда Бухоро «Қувват-ул дин вал ислом», Самарқанд «Сайқали руйи замин», Шаҳрисабз «Қуббат-ул илм вал адаб» дея эъзозланган бўлса, Хоразм меъморчилик ва санъат, Тошкент қуролсозлик, Фарғона деҳқончилик маданияти билан обрў қозонган. Ўрта Осиё эса маданиятлар туташган минтақа сифатида маълум ва машҳур бўлган. Обрў «ном қозонди», «оти чиқди», «довруғ таратди», «ҳурмат-эътибор топди», «шон-шарафга эришди», «тилларда достон бўлди» каби атамалар орқали ҳам ифодаланади. Обрў – инсон хизмати тан олинганини ифодаловчи ўзига хос мезон. Ҳозирги Ғарбда, одатда, зоҳирий обрў кўрсаткичлари сифатида шахснинг моддий фаровонлиги, турар-жойи, автомобиль маркаси, матбуотда тилга олиниши, оилавий шифокори ва руҳшуносининг мавжудлиги, касбий муваффақияти ва бошқага эгалиги эътиборга олинади. Шарқда эса бундан фарқли ўлароқ, шахснинг эл-юрт олдидаги хизмати, маънавий ютуқлари ёки халқи орасида топган эътибори, одамларга кўрсатадиган тарбиявий таъсири кабилар обрўнинг асоси бўлиб хизмат қилади.