Имижеология (инглизча имиж, қиёфа, тасвир, логия – таълимот, фан) – 1) одамларни ёқимли ва жозибали бўлишга, инсонларга нур ва ёруғлик етказишга ундаш;

2) у инсоннинг муносиб шахс бўлишга қаратилган эҳтиёжини ташқи жиҳатдан намоён этишга ёрдам беради;

3) ҳар бир фуқаронинг олижаноб қиёфаси ҳақидаги орзу ва унга эга бўлиш – демократик ва инсоний жамият қуришнинг зарур шарти;

4) таъсир этиш технологияси. Инглиз адиби Блез Паскаль инсонларга таъсир ўтказишнинг ишонтириш ва ёқиш усули мавжуд бўлиб, иккинчиси энг самарали деб таъкидлар ва бу усулни яхши ўзлаштирмаганидан афсусланар эди;

5) таълим тизимида ўқитиладиган фан.

Имижеология ўзида психология, менежмент, нотиқлик, ахлоқ, ишчан этикет каби бир қатор соҳалардаги билимларни синтез қилган ҳолда мужассам этади. имижеология фани инсон, ходим, раҳбар, ташкилот, жамоа, фирма, шаҳар, миллат, давлат каби индивид ва тузилмаларнинг мазмун-моҳияти асосида вужудга келган ташқи кўриниши, қиёфаси, уларнинг шуҳрат ва обрўга эришиши борасидаги тарихий тажрибалари, илмий асослари, шаклларини ўрганади. Имижмейкерлик фаолияти ёрдамида уларнинг шуҳратини, нуфузини ошириш имкониятларини очиб беради. У, энг аввало, шахс, раҳбар, ижодкор ва ишбилармон одамнинг қиёфаси, нуфузи, обрўйи, фикри, сўзи, ҳаракатлари ва иш фаолиятлари ёрдамида обрў орттириш, ҳурматга сазовор бўлиш, шуҳрат қозониш, инсоннинг энг яхши томонларини очиш ва тарғиб қилиш, ўз даражасига яраша мавқега эга бўлиш каби масалаларни тадқиқ этади.

Имижеология инсон, ходим, раҳбардаги ёмон иллатларни йўқотиш, сохта обрў орттираётганларни фош қилиш, инсондаги энг ажойиб ижобий хислатларни умумлаштирган ҳолда гўзал ва баркамол, жозибали, кўркам, истарали, ёқимтой одам бўлишни ўргатади. Имижеология шахс ёки ижтимоий тизим ҳақидаги визуал таассуротдир. Имижеология миллий маданиятнинг фундаментал анъаналарига асосланади. Ўз имижи сари интилиш, жозибадор, хушмуомала бўлиш инсон ва жамият учун ёқимлидир. Ўзимизга ва бошқаларга ёқмаслик туфайли атрофимизда кўпгина муаммоларга дуч келишимиз мумкин. Ғарбда имиж прагматик характерга эга бўлиб, имижмейкер хизматидан сиёсий арбоблар ҳам, таниқли санъаткорлар, бошқа касб эгалари ҳам фойдаланади. Имижеология педагог ва тарбиячилар учун асосий манба ҳисобланади. Имижеологиянинг ўзига хос хусусият ва технологияси шундан иборатки, бунда этика, психология ва бошқа фанлар узвий уйғунликда ўқитилади.

Имижеология ҳозирги замон кишисини тарбиялашнинг муҳим таркибий қисми; турли соҳа мутахассислари касбий маҳоратининг муҳим элементи; касбий фаолиятнинг пиар бўйича мутахассис, стилист, имижмейкер каби турларини фарқлаш учун назарий-услубий асосдир. Имижеологиянинг шахсий жозибадорлик технологиясининг энг муҳим вазифаси турли ёшдаги одамларга имиж ҳақида билимлар бериш, уларга бу билимларни ўзлаштиришда ҳамда шахслараро ва ишга доир муносабатларни йўлга қўйишда бу билимлардан моҳирона фойдаланишда кўмаклашишдан иборат. Биз ўз ижобий имижимизни яратишда қанча кўп муваффақиятга эришсак, хулқ-атворимиз кўлами шунча бой бўлади ва одамларнинг таассуротларини шунча самаралироқ бошқарамиз. Одамлар бир-бирига ёқишга ҳаракат қиладиган мулоқот жабҳаларида жанжал-тўполонлар чиқмайди, бинобарин, уларнинг соғлиги бузилмайди. Шу сабаб одамларнинг ташқи таровати, мафтункорлиги соғлом турмуш тарзининг муҳим омили, дейиш мумкин.

Инсоннинг ҳаётдаги муваффақиятлари ҳам унинг ташқи таровати, жозибадорлиги, бошқа одамларга ёқиш маҳорати билан узвий боғлиқ. Бунга эришишда имижеология улкан роль ўйнайди. Ҳамонки шундай экан, имижеологиянинг қуйидаги шиорига сўзсиз риоя этиш мақсадга мувофиқдир: «Токи тирик экансан, одамларга ёқиш учун мавжуд барча имкониятлардан фойдалан». Буюк мутафаккир Суқрот: «Инсоннинг баркамол ҳаёти – олий санъат», деганида тўла ҳақ эди. «Баркамол ҳаёт» тушунчаси шахснинг муносиб имижини ҳам муҳим элемент сифатида ўз ичига олади. Владимир Даль имижеологиянинг луғавий маъносини образ ва чеҳра тарзида изоҳлайди. Унинг фикрича, образ – мустаҳкам, турғун ҳолат, чеҳра эса бу шахснинг ўзгарувчан ташқи кўринишини ифода этади. Сочни замонавий турмаклаш, қимматбаҳо либослар кийиш, маданиятли инсон қиёфасида бўлиш – бу ҳали имиж дегани эмас. Маълумки, тадбиркор, одамлар билан кўпроқ муомалада бўладиган касб эгалари учун бошқаларда яхши таассурот қолдириш муҳим аҳамиятга эга.

Одам физиологик жиҳатдан кўримсиз бўлса-да, маънавий фазилатлари кўп бўлса, ўзгаларнинг эътиборини тортади. Ишбилармон киши хушмуомала, кўнгли очиқ бўлиши, суҳбатдоши билан сўзлашганда ўзининг фикрларини эркин ифода эта олиши лозим. Унинг учун асосий сифатлардан яна бири – эмпатиядир. Бу инсоннинг ички дунёсини ҳис этиш, уни тушуниш, олдиндан бўладиган музокаралар ечимини ҳис этиш ёки ўз ҳамсуҳбатининг кайфиятини билиб, мавзуни ўзгартириш қобилиятидир.