Элита (французча elite – энг сара) – ҳар қандай ижтимоий тузилманинг бошқарув, маданият ва фанни ривожлантириш функцияларини амалга оширувчи олий, имтиёзли қатлами. Элита ҳақидаги назариялар даставвал Платон, Ницше қарашларида баён қилинган бўлиб, ХХ аср бошларида В.Парето, Г.Моско, Михельс таълимотида системали равишда тадқиқ этилган.

Ҳозирги Fарб социологиясида элитанинг турли мезонлари ва хусусиятлари ўрганилмокда. Бунда элита таркибига ҳокимиятга интилаётган ва сиёсий жиҳатдан фаол одамлар (Моско), жамиятда энг кўп обрў ва мақомга, бойликка, оммага нисбатан ақлий ва ахлоқий устунликка эга бўлган одамлар (Ортега Х Гассет), жамиятнинг ноижодий кўпчилигидан фарқ қилувчи ижодий қисми (Тойнби), энг малакали мутахассислар, менежерлар ва бошқарув тизимидаги хизматчилари (технологик детерминация) киритилади. Ҳозирги замон социологиясининг элита назарияси Миллс, Рисмен, Белл каби олимлар қарашларида ҳам ўз ифодасини топган.